ฟันขาวเข้าขย้ำคออันแสนบอบบางเต็มแรง เสียงหวานร้องดังด้วยความเจ็บปวด กระนั้นกลับฟังดูมีความสุขเสียมากกว่า มือเล็กขยำเสื้ออีกฝ่ายแน่น ความเจ็บที่แล่นเข้าร่างทำเอาแทบคลุ้มคลั่ง ยิ่งไม่ต้องเก็บกดความพึงพอใจเอาไว้ เขาจึงปลดปล่อยความต้องการภายในออกมาอย่างเต็มที่
“บะ…แบบนั้นเลยครับ…ได้โปรด…” เดียร์คร่ำครวญเอ่ยขออย่างหิวกระหาย “อึก…”
ร่างเล็กทรุดลงกองบนพื้นเพียงแค่เจอการกัดเข้าไปทีเดียว ดวงตากลมที่ฉ่ำไปด้วยน้ำตาแห่งความปิติเงยมองคนที่ยืนค้ำหัวด้วยความสงสัย อีกฝ่ายไม่ได้มองตนอย่างที่เข้าใจ หากแต่กำลังมองไปยังประตู
“จะไปไหนหรือครับ” มือเล็กรั้งขากางเกงเอาไว้เมื่อร่างสูงทำท่าเหมือนจะเดินออกไป
“ฉันไม่ได้หนีไปดื้อๆหรอก” เสียงเว้าวอนนั่นทำเอาอยากลงไปขย้ำเหยื่อเสียเดี๋ยวนี้ “แต่…ประตูมันปิดไม่สนิท…ฉันเลยจะไปปิดก่อน”
กระนั้นคนที่นั่งอยู่บนพื้นก็ยังคงดึงชายหนุ่มไว้ไม่เปลี่ยน ทั้งยังเผยยิ้มบางที่ดูทั้งน่ารักและชั่วร้ายในคราวเดียวกันให้อีก
“กลัวหรือไงครับ”
ยิ่งโดนมองด้วยสายตาท้าทายแบบนั้น ชายหนุ่มแทบไม่ต้องเสียเวลาลังเลด้วยซ้ำ
“คนที่เป็นมาโซฯเนี่ย เขาเป็นแบบเธอกันทุกคนหรือเปล่า…” สิทธิ์ ถามขึ้นพลางมองคนตรงหน้าที่ดูไม่สะทกสะท้านหรือแสดงอาการหวาดหวั่นหรือเจ็บ ปวดออกมาเลยสักนิด ทั้งที่เมื่อครู่ เขาก็ว่าตัวเองกระชากร่างตรงหน้าเต็มแรงแล้วนะ แต่ท่าทางของอีกฝ่ายกลับดูมีความสุขเสียเหลือเกิน
“ก็แล้วแต่รสนิยมกับระดับครับ พอดีว่าผมมันโลภ” เสียงหวานตอบพลางหอบกระเส่าหลังจากถอนจากจูบที่รุนแรง “ไม่ว่าจะเป็นความรุนแรงแบบไหนเมื่อไหร่ ผมก็ชอบทั้งนั้น…เพียงแต่ว่า…”
ว่าจบก็เว้นช่วงไว้เล็กน้อยเหมือนจงใจจนคนที่ง่วนอยู่กับการปลดเปลื้องเสื้อผ้า ของเดียร์ออกต้องเงยหน้ากลับมาจ้องด้วยความแปลกใจ มือเล็กยกขึ้นลูบใบหน้าเรียวอย่างเบามือ ความนุ่มที่ไม่น่าจะมีในมือของผู้ชายทำเอาสิทธิ์เผลอเคลิ้ม ยิ่งเห็นดวงตากลมที่กำลังมองกลับมาทางตนด้วยความหิวกระหายไม่แพ้กัน ยิ่งทำให้คนฟังไม่อยากจะรั้งรอให้เสียเวลาเลยสักนิด แต่อีกใจก็คิดเสียดายหากจะปล่อยให้ความสงสัยนี้เอาไว้ในใจ
“คนที่ทำรุนแรงถึงขนาดให้ผมมีอารมณ์อย่างว่าไปด้วยก็มีแต่คุณนั่นล่ะครับ…”
สิทธิ์เผลอหน้าแดงใส่แล้วกัดฟันกรอด ก่อนจะระบายความหมั่นเขี้ยวซ้ำลงตรงจุดเดิมที่แดงเห่อและเป็นรอยกัด เสียงหวีดร้องดังขึ้นอีกครา ฟังดูเจ็บปวดหากแต่กลับมีความสุขสมปนเข้ามา มือหนาที่สัมผัสไปตามร่างบางหนักหน่วงและรุนแรงจนชวนให้ชอกช้ำ กระนั้นคนโดนกระทำกลับส่งเสียงราวกับร้องเรียกมากกว่าเดิมแทน
“รอบนี้…ฉันขอแบบปกติก่อนนะ…” ด้วยความที่อะไรๆก็ไม่ค่อยจะพร้อมเท่าไหร่ อีกทั้งยังกังวลกลัวจะทำไม่ถึงใจอีกฝ่าย สิทธิ์จึงออกตัวก่อนจะดำเนินการถึงจุดไคลแมกซ์
คนฟังถึงกับหลุดหัวเราะ เล่นเอาคนที่เครียดถึงกับถลึงตาใส่
“แหม ก็มันขำจริงๆนี่ครับ ทีเมื่อก่อนไม่เห็นจะกังวลขนาดนี้ ก็ยังทำได้ถึงใจผมแท้ๆ” เสียงหวานยังคงกลั้วเสียงหัวเราะไม่หยุด “เอ หรือผมต้องช่วยพูดกระตุ้นอารมณ์ด้วยล่ะครับ คุณจะได้ไม่เครียด”
สิทธิ์นิ่วหน้ามองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถึงบางอ้อ
“ที่ผ่านมาตอนเรามีอะไรกัน เธอพูดเพราะล่อให้ฉันรุนแรงกับเธอหรอกเหรอ” ชายหนุ่มมองหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อนัก
“ก็คุณมันใจดี ขืนไม่ยั่วโมโห แล้วคุณจะกล้าทำหรือครับ” มือเล็กยกขึ้นโอบคอ แล้วโน้มหน้าเข้าใกล้จนได้ยินเสียงลมหายใจชัดเจน “โดนผมแกล้งได้ขนาดนี้ คุณนี่มันเด็กจริงๆเลยเนอะ”
และไม่รู้ว่าเมื่อครู่ตั้งใจหรืออย่างไร อย่างน้อยมันก็ได้ผล
“อ๊ะ” เสียง หวีดร้องดังขึ้นอย่างเผลอตัวเมื่ออยู่ๆก็โดนขยำเข้าส่วนอ่อนไหว เด็กหนุ่มมองคนที่ไม่เหลือเค้าความกังวลตรงหน้า แล้วเหยียดยิ้มให้คล้ายกับนึกดูถูก นั่นยิ่งทำให้แรงบีบแรงกว่าเดิม ความเจ็บที่โถมเข้ามาดั่งพายุทำเอาใบหน้าเนียนบิดเบี้ยวไปด้วยความทรมาน และในครั้งนี้ แม้จะร้องครวญครางแค่ไหน คนกระทำก็ไม่คิดจะเบามือลงเลยสักนิด
“ชอบล่ะสิ” ชาย หนุ่มกระซิบเข้าข้างหู และไม่รอฟังคำตอบ เขาก็กัดเข้าที่ติ่งหู ลิ้นอุ่นหยอกเย้ากับส่วนเนื้อที่ขบกัดไปมา ชายหนุ่มไม่สนใจเสียงหวีดร้องและแรงขัดขืนที่ไม่แน่ใจว่าแสดงหรือเป็นเรื่อง จริงเลยสักนิด ในตอนนี้คิดถึงแต่เรื่องจะจัดการคนตรงหน้าอย่างให้ไรสาแก่ใจและปลดเปลื้อง ความหม่นหมองที่ดองอยู่ในใจให้หายไปจนหมดเสียที
“ชอบครับ…” เสียงหวานตอบอย่างระทดระทวย “ยิ่งเพราะคุณเป็นคนทำ…ผมยิ่งชอบจนแทบคลั่งอยู่แล้ว…อึก”
ดวง ตากลมเลื่อนมองไปยังเบื้องล่างที่โดนพันธนาการเอาไว้เสียแน่น แรงบีบนั้นกลับทำเอาอารมณ์ที่ปกติไม่ควรจะเกิดพุ่งสูงจนพยายามต่อต้านแรงบีบ เต็มกำลัง แรงรั้งจากมือที่พยายามจะบีบให้อารมณ์ไม่สามารถแสดงออกได้อย่างเต็มที่ สร้างความเจ็บปวดให้เป็นอันมาก กระนั้นความสุขและความเสียวซ่านกลับแล่นไปทั่วร่างไม่แพ้กับความร้าวรานเลย สักนิด
เมื่อ สิทธิ์เองก็ไม่อาจทนไหวอีกต่อไป ชายหนุ่มจึงจัดการแทรกตัวเข้าไปอย่างไม่มีพิธีรีตรองหรือการบอกกล่าวให้ เตรียมใจแต่อย่างใด เสียงร้องดังลั่นสลับกับเสียงหอบ ร่างสูงตรงหน้าไม่แม้แต่จะหยุดนิ่งให้เตรียมใจ เขาสาดอารมณ์รักใส่ไม่ยั้ง จนคนที่รองรับอารมณ์ได้แต่ระบายความสุขสมและความเจ็บปวดออกมาด้วยเสียงแทน
“คุณสิทธิ์…” เสียงหวานที่ดังแหบพร่าดังขึ้น “ผมรักคุณ…จริงๆนะครับ…”
ดวง ตาเรียวจ้องมองคนตรงหน้า ความรู้สึกขุ่นเคืองเมื่อครู่ไม่รู้ว่าปลิวหายไปตั้งแต่เมื่อใด และในตอนนี้หัวใจยิ่งพองโตกว่าเดิม เพราะนอกจากคำรัก ร่างเล็กตรงหน้ายังเข้าสวมกอดตนแน่นทั้งที่เขากระทำรุนแรงแท้ๆ
ชาย หนุ่มไม่ได้ตอบสิ่งใดออกไป เขาเพียงแต่ดำเนินกิจกรรมที่ค้างคาให้เสร็จสมอารมณ์หมาย เสียงร้องคราญยังคงดังต่อเนื่องจนกระทั่งสิทธิ์หยุดเคลื่อนไหว เขามองเด็กหนุ่มที่เปรอะไปด้วยอารมณ์ทั้งของเขาและของตัวเอง และทั้งที่เพิ่งจะเสร็จไปแท้ๆ แต่กลับมีอารมณ์ขึ้นมาทันทีเพียงเพราะอยากจะขย้ำคนตรงหน้าให้ยับเยินกว่า เดิม
“แล้วจะรออะไรล่ะครับ”
ร่าง สูงกระตุกไปกับคำพูดที่เหมือนกับอ่านใจได้ เดียร์ปรือตามองคล้ายกับอ่อนแรง เด็กหนุ่มปาดสิ่งที่เลอะท้องน้อยของตนขึ้นมาป้ายใส่หน้าอีกฝ่าย รอยยิ้มกว้างที่ปรากฏขึ้นนั้นดูไร้เดียงสาเหมือนเด็กๆ หากแต่แววตากลับตรงกันข้าม
สิทธิ์เลิกคิ้วมองคนที่ยั่วอารมณ์ตนอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดความกังวลและลังเลทิ้งไปในบันดล
musddmp 