ตอนที่8

“แต่ จะหยุดก็ได้นะ….พวกเราไม่บังคับนายหรอก ตั้งแต่คบกันมาพวกเราเคยข่มขืนนายที่ไหนกันล่ะ จริงไหม” คนพี่ยิ้มให้ แต่ยังเอามือลูบไล้ส่วนกลางของพลจนมันตื่นตัวเต็มที่

 

“อ๊ะ….นาย…” ตอนนี้ในหัวชักคิดอะไรไม่ค่อยออกเท่าไหร่ “อะ…อื๊อ…พะ…พวกนาย…มันขี้โกง”

 

เออ พวกแกอะไม่เคยข่มขืน แต่บังคับให้กรูสมยอมทุกทีนี่หว่า

 

“ก็นายไม่ยอมขอพวกเราก่อนซักที พวกเรารอไม่ไหวนี่”

 

ล็อค พูดจบก็เอามือลูบไล้เนินอกขาว ก่อนจะหยุดอยู่ที่จุดเล็กๆสองจุด แล้วเอานิ้วบีบคลึงไปมาเพื่อปลุกอารมณ์ ส่วนคนพี่ก็ถอดกางเกงเขาออกแล้วเอานิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำยาหล่อลื่น สอดใส่เข้าไปตรงช่องทางเล็ก เอเรียสขยับเข้าออกอยู่สักพักก่อนจะเพิ่มนิ้วเข้าไปเพื่อให้ช่องทางสวาท พร้อมที่จะรับมือกับสิ่งที่ใหญ่และแข็งกว่านิ้ว

 

“ช่วยหน่อยสิ” พอเห็นว่าอีกฝ่ายกระสันเต็มที่ ล็อคก็รูดซิบกางเกงตัวเอง แล้วเอาน้องชายตนออกมาตรงหน้าของพล

 

หนุ่มผมดำขลับปรือตามองของอีกฝ่าย เขาใช้มือจับแล้วเลียช้าๆตั้งแต่ปลายจนถึงโคน จากนั้นก็ดูดตรงส่วนยอดราวกับกระหายอย่างแรง

 

“อึก…นาย นี่ ทำฉันจะบ้าตายจริงๆ” เด็กหนุ่มมีสีหน้าเปี่ยมสุข มือก็คอยจับหัวคนรักให้ขยับไปมา ส่วนอีกคนยกสะโพกพลขึ้นแล้วก็สอดใส่เข้ามาในตัวจนมิด

 

“อะ…. อื๊อ” พลถอนปากออกมาแล้วครางปนหอบ เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามายังร่างกาย ก่อนจะดำเนินกิจกรรมต่ออย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นอกจากการได้ปลดปล่อยความรู้สึกที่พลุ่งพล่านไปทั่วร่าง

 

เอ เรียสค่อยๆขยับไปมาช้าๆ แล้วก็เพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่มีเสียงครางจากอีกฝ่ายสักแอะเพราะปากพลไม่ว่างที่จะส่งเสียงกระตุ้น อารมณ์ให้ทั้งสอง

 

“อ๊ะ” พลถอนปาก เมื่อน้ำสีขาวขุ่นพุ่งทะลักออกมาจากปากทางออกของล็อค เลยทำให้มันเลอะติดหน้าเขา ชายหนุ่มเลียกินส่วนที่ติดอยู่ตรงท่อนแข็งตรงหน้าช้าๆจนหมด

 

“งั้นคราวนี้ฉันช่วยนายกลับล่ะ” หลังจากถึงที่หมาย ล็อคก็ใช้มือลูบส่วนล่างของพลขึ้นลงอย่างสนุกมือ

 

“อ๊ะ…อ๊ะ …อ๊า…..” เพราะปากไร้ซึ่งพันธนาการใดๆแล้ว อีกทั้งยังโดนข้างหน้าใช้มือช่วยและข้างหลังก็ขยับเข้าออกอย่างเร็วและถี่ พลจึงเผลอร้องเสียงดังอย่างลืมตัว มือพยายามควานหาสิ่งยึดเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ที่อัดแน่นเหล่านี้ “อ๊า”

 

ของเหลวสีขุ่นพุ่งพรวดออกมาจนเลอะมือล็อค พร้อมกับที่แฝดคนพี่ได้ปลดปล่อยความต้องการจนหมด

 

ตอนนี้มีเพียงล็อคเท่านั้นที่ไม่ส่งเสียงหอบออกมา เด็กหนุ่มเลียมือที่เลอะเทอะของตนก่อนจะเลื่อนตัวไปข้างหูของพล “ฉันต่อนะ”

 

ถ้าจะโทษ ก็คงต้องโทษตัวเองที่ยอมเองล่ะ…