วัฒน์พยายามส่งเสียงประท้วง แต่เด็กหนุ่มกลับไม่ยอมลดละเลยสักนิด ลิ้นร้อนที่สอดเข้ามาควานไปทั่วอย่างบ้าคลั่งและหิวกระหาย หนุ่มใหญ่พยายามฝืนต้านอย่างลืมตัว แต่ก็โดนมือของอีกฝ่ายรั้งหัวของตนไว้แน่นจนไม่อาจบ่ายหน้าหนีไปได้ เนยังคงรุกล้ำเข้ามาอย่างไม่มีถนอมหรือเกรงอกเกรงใจกันเลยสักนิด ริมฝีปากเข้ากดบดเบียดจนระบม กระนั้นเด็กหนุ่มก็ยังพยายามเข้ามาราวกับจะพังเขาให้ตายกันไปข้าง
วัฒน์ได้แต่ดิ้นขลุกอยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่าย แต่ก็ใช่ว่าจะได้ผลนัก ความสับสนและความต้องการทำเอาเขาหัวหมุน แต่เขาก็ยังไม่อยากจะยอมแพ้ หนุ่มใหญ่พยายามดันลิ้นอีกฝ่ายออก แต่อีกฝ่ายก็ชำนาญการเกินกว่าจะชะงักกับการต่อต้านของคนด้อยประสบการณ์ เพราะทันทีที่โดนต้าน เจ้าเด็กบ้ากลับผ่อนแรงจนตัวเขากลับเป็นฝ่ายถลำเข้าไปหาอีกฝ่ายแทน ซ้ำยังโดนดูดดุนและประโลมเลียจนยากที่จะถอยกลับหรือต่อต้าน รสจูบในครานี้ช่างแตกต่างจากครั้งก่อนมากเสียเหลือเกิน มันทั้งร้อนแรง เต็มไปด้วยกิเลศตัณหา และความต้องการอย่างไร้ที่สิ้นสุด
เมื่อวัฒน์ตอบกลับและแสดงความต้องการออกมาเมื่อหลงไปกับอารมณ์ของตนเอง เด็กหนุ่มจึงเลิกปลุกเร้าและกลับไปเก็บเกี่ยวความต้องการของตนต่อ เมื่อหนุ่มใหญ่เลิกขัดขืน มือทั้งสองจึงผ่อนแรงพันธนาการ และค่อยๆดันให้อีกฝ่ายลงไปนอนกับเตียงแต่โดยดี
“อือ…”
เสียงครางดังขึ้นในลำคออย่างพึงใจ ความง่วงก่อนหน้าบินหายไปเสียสิ้น ลืมไปหมดแล้วว่าก่อนหน้าตนอ้างอะไรกับเด็กหนุ่มไว้ มือทั้งสองโอบคอคนตรงหน้า ยังคงแลกจูบตอบรับอย่างไม่รู้เบื่อ
วัฒน์สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อโดนมือเย็นของอีกฝ่ายรุกล้ำเข้ามาด้านในเสื้อเชิ้ต และเพียงไม่นานมันก็เลื่อนลงไปยังที่ต่ำกว่า แต่เขาก็ไม่ได้นึกท้วงห้ามแต่อย่างใด ปล่อยให้เด็กหนุ่มหยอกเย้าและปลุกปั่นตามใจชอบ
หนุ่มใหญ่ปรือตามองคนตรงหน้า อันที่จริงเขาก็ไม่ได้รังเกียจอะไรที่อีกฝ่ายจะจูบตนนานขนาดนี้…แต่เขาชักเริ่มรู้สึกว่ามันนานเกินไปเสียแล้ว และอะไรๆที่ไม่ควรจะมาในเวลานี้ มันก็เริ่มประท้วงอยู่ในร่างกายแล้ว
วัฒน์ตีหลังเป็นการเตือน แต่อีกฝ่ายยังคงจูบตนไม่เลิก มือก็คอยขยับขึ้นลงปลุกเร้าอารมณ์อย่างเป็นจังหวะและไม่มีขาดตอน จนวัฒน์ชักจะอดทนไม่อยู่
บ้าเรอะ ขืนยังทำแบบนี้ต่อไปละก็…
หนุ่มใหญ่เริ่มประท้วงแรงขึ้น แต่ทั้งตีก็แล้ว ทั้งผลักก็แล้วทั้งพยายามเม้มปากกั้นก็แล้ว แต่เจ้าเด็กบ้านี่ก็ดึงดันไม่หยุด ครั้นจะให้กัดลิ้นก็กลัวจะโดนทำอะไรรุนแรงอีก ที่สำคัญคือ เขาเองก็เริ่มจะอดกลั้นไม่ไหวแล้วด้วย
ในที่สุด เนก็หยุดมือและถอนจูบออกเมื่อของเหลวสีขุ่นเปรอเต็มมือ ดวงตาเรียวเลื่อนลงมองผลงานตรงหน้า ก่อนจะกลับไปมองหนุ่มใหญ่ที่นอนหอบกระเส่าอย่างคนหมดแรง ใบหน้าแดงก่ำ
“ฉันพยายามจะบอกนายแล้วนะ…” วัฒน์ว่าด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด กลัวเหลือเกินว่าอีกฝ่ายจะรู้ว่าตนหลงไปกับรสจูบอีกฝ่ายแค่ไหน
เนนิ่งเสียจนดูไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ และท่าทางเด็กหนุ่มจะไม่ได้สนใจเรื่องที่อีกฝ่ายวิ่งเข้าเส้นชัยก่อนนัก เนลุกขึ้นนั่งคร่อมร่างของวัฒน์ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อของตน
วัฒน์รู้สึกร้อนวูบ เพราะปกติอีกฝ่ายมักจะรีบร้อนดำเนินการโดยเร็วแท้ๆ แต่ในตอนนี้ เนกลับใช้เวลานานเหลือเกินกว่าจะถอดเสื้อของตัวเองออก
นั่นก็ว่าชวนระทึกแล้ว ตอนที่โดนแกะกระดุมเสื้อตัวเองนี่ยิ่งระทึกกว่า เล่นเอาใจเต้นโครมครามเลยทีเดียว
แค่กระดุม เอ็งจะใช้เวลาแกะนานไปมั้ยวะ!! จะมาทำมือขยุกขยิกแล้วมันจะช่วยให้แกะง่ายขึ้นเรอะ กระดุมนะเฟ้ย ไม่ใช่ตู้เซฟ ไม่เห็นจะต้องเสียเวลาแกะขนาดนั้นสักหน่อย!
“อยู่นิ่งๆสิครับ” เนว่าเมื่อเห็นวัฒน์ทำท่าจะขัดขืน “ไหนว่าง่วงนี่ จะหลับไปก่อนก็ได้นะครับ”
โอ๊ย มาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันคงจะหลับลงอยู่หรอกนะ ไอ้บ้านี่
แม้จะหงุดหงิด แต่ก็ได้แต่นิ่งอย่างจำยอม
วัฒน์เลื่อนสายตามองมือของเด็กหนุ่มที่แกะกระดุมของตนอย่างอ้อยอิ่งไปทีละเม็ด ทำเอาเขาใจเต้นโครมคราม ยิ่งช้า ความตื่นเต้นในใจก็พุ่งสูงจนแทบบ้า แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนนับสูตรคูณเลขเพื่อระงับอาการตื่นเต้นในกายตน
กว่าจะแกะกระดุมเสร็จ เล่นเอาคนที่นอนอยู่นิ่งๆเหนื่อยแทบตาย ครั้นจะต่อว่าก็พูดไม่ออกเมื่อเห็นสีหน้าเรียบนิ่งที่ดูไร้อารมณ์ของเด็กหนุ่ม
ทำไมล่ะ…
ก่อนจะคิดสงสัยไปมากกว่านี้ก็ต้องสะดุ้ง และให้ความสนใจยังมือที่ทาบอยู่ตรงอกของตน ซึ่งก็ไม่ยอมขยับไปไหน จับนิ่งอยู่ที่เดิม…ตรงหัวใจ
วัฒน์พยายามดึงมือออก แต่อีกฝ่ายดื้อดึงและใช้มือที่เหลือปัดออก เมื่อถึงที่สุดเด็กหนุ่มก็ดึงมือทั้งสองไปกดเอาไว้เหนือหัววัฒน์ และกลับมาทำต่อเช่นเดิม
“…”
คนที่นอนอยู่บนเตียงได้แต่เบิกตามองเด็กหนุ่มตรงหน้า เขาไม่เข้าใจเลยว่าเจ้าเด็กนี่มันต้องการจะทำอะไรกันแน่ แต่ที่รู้คือ อีกฝ่ายคงรู้แล้วว่าในตอนนี้หัวใจของตนเต้นตัวเร็วมากแค่ไหน
บ้าเอ๊ย!
“ระ…รีบๆทำเข้าสิ จะรออะไรเนี่ย” วัฒน์พยายามแสดงน้ำเสียงขุ่นกลบเกลื่อนความรู้สึกเขินอาย ถ้าหนีออกไปจากตรงนี้ได้คงทำไปแล้ว
“คุณอยากให้มันจบเร็วๆหรือ”
คนฟังถึงกับเลิกคิ้ว ไม่เข้าใจอีกฝ่ายเลยสักนิด
“ก็…นี่มันดึกมากแล้วนี่นา จะเสียเวลาทำไม…” วัฒน์ตอบละล่ำละลักและหลบหน้าแดงก่ำของตัวเองไปอีกทาง นึกด่าตัวเองอยู่ในใจว่าทำไมไม่ตอบไปเสียว่าอยากให้จบเร็วๆ
ก็เล่นมองตาละห้อยแบบนั้น ใครจะไปกล้าพูดกันเล่า!
วัฒน์สะดุ้งเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายโน้มหน้าเข้าหาซอกคอตนเอง ใจหนึ่งก็รู้สึกโล่งเสียเหลือเกินที่ไม่โดนวัดอัตราเต้นของหัวใจแล้ว ทั้งยังโดนปล่อยมือด้วย
“เอ๊ย เดี๋ยวสิ” แต่วางใจไม่ทันไรก็ต้องลุกลี้ลุกลนขึ้นมาอีกครั้งเมื่อโดนอีกฝ่ายจูบคอเสียแรง “อย่าดูดแรงแบบนั้นสิ เดี๋ยวก็เป็นรอยหรอก”
ถ้าเป็นก่อนหน้า อีกฝ่ายก็คงจะถอยไปแต่โดยดี เขารู้ว่าเนเองก็ไม่ได้อยากให้คนอื่นรู้ถึงความสัมพันธ์นี้สักเท่าไหร่
แต่คราวนี้ไม่ยักจะยอม
“อึก…” วัฒน์พยายามกดเสียงตัวเองไม่ให้เล็ดลอดออกมา แต่อีกฝ่ายก็รุนแรงกับเขาเสียเหลือเกิน “เดี๋ยวมัน…เป็น…อื๊อ…อ๊า”
หนุ่มใหญ่เผลอกรีดเสียงลั่น เพราะโดนฟันงับเข้ามาเสียแรง เขาได้แต่ร่ำร้องและพยายามผลักอีกฝ่ายออกตามสัญชาตญาณ แต่ยิ่งต้าน เหมือนจะยิ่งไปกระตุ้นบางอย่างในตัวอีกฝ่ายแทน
นี่แกจะทำหรือจะกินฉันกันแน่วะเนี่ย
พอหมดแรงจะต้านก็ได้แต่ระบายความเจ็บปวดด้วยการใช้เล็บจิกหลังอีกฝ่าย มือทั้งสองกรีดกำผิวเนื้อตรงหน้าแน่น ความรู้สึกทรมานผสมกับความวาบหวามจนแยกไม่ออก ชักเริ่มสับสนเสียแล้วว่าต้องการให้อีกฝ่ายหยุด หรือทำเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆดี
“อึก…”
หนุ่มใหญ่สะดุ้งเมื่อโดนมือกอบกุมส่วนที่อ่อนไหวอีกครั้ง คราวนี้เนไม่ได้เร่งเร้าให้เขาแต่อย่างใด เด็กหนุ่มค่อยๆประคองท่อนเนื้อที่เพิ่งหมดแรงอย่างเบามือ นิ้วเรียวลากไล้ลูบไปมาอย่างเชื่องช้าตั้งแต่โคนจรดปลาย จากนั้นก็ใช้นิ้วจิ้มบดวนอยู่ตรงยอดจนผู้เป็นเจ้าของถึงกับกระตุกวาบ
เนเลื่อนจากซอกคอลงมาตรงยอดอก ดูดดุนเสียจนวัฒน์ร้องเสียงหลง เท่านั้นยังไม่พอ มือที่ยังว่างก็คอยลูบยอดอกไม่หยุด พอคลึงเล่นเสียจนหัวนมชูชัน ก็เริ่มบีบไปมาเหมือนต้องการกลั่นแกล้ง
ทั้งที่อยากจะร้องห้ามแทบตาย แต่ความเสียวซ่านที่โหมกระหน่ำเข้ามาทำเอาในหัวว่างเปล่าไปหมด ร่างกายที่เพิ่งอ่อนแรงกลับมาตื่นตัวอีกครั้ง กระนั้นอีกฝ่ายกลับไม่คิดจะลงมือจริงสักที เอาแต่ปลุกเร้าอารมณ์เสียวของเขาไม่เลิก
“เฮ้…พอ…พอได้แล้ว…” วัฒน์พยายามร้องห้าม แม้นเสียงที่ออกมาตอนนี้จะปนเสียงหอบกระเส่าจนน่าอายแทบตาย แต่ตอนนี้ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็ต้องพูด “ถ้านายยังไม่ทำ…ฉันจะเสร็จอีกแล้วนะ…”
เขาร้องเตือนหมายจะให้อีกฝ่ายเริ่มดำเนินการให้จบเรื่อง จะได้หลับๆกันเสียที
“ยังไม่ได้ครับ”
“หา…อ๊ะ…เอ๊ย…”
อยู่ๆอีกฝ่ายก็เคลื่อนทัพลงไปตีประตูด้านล่างเสียเฉย ความอุ่นร้อนที่โอบล้อมแก่นกายทำเอาความอดทนที่มีอยู่หมดลงไปทันที
แม้วัฒน์จะเสร็จสมอารมณ์หมาย แต่อีกฝ่ายกลับไม่ยอมเสียง่ายๆ ยังคงใช้ปากปลุกปั่นอีกฝ่ายไม่เลิก จนหนุ่มใหญ่ได้แต่ร้องครวญครางด้วยน้ำเสียงน่าอายอยู่เช่นนั้น ครั้นจะถอยหนีก็โดนรั้งไว้ จะผลักไสก็ไม่มีกำลังมากพอ เลยได้แต่รอรับชะตากรรมเช่นอย่างนี้แทน
“บ้าเอ๊ย…” วัฒน์ได้แต่สบถ ไม่เข้าใจว่าเนเป็นอะไรกัน ถึงได้ทำแบบนี้ ในเมื่อเด็กหนุ่มก็เป็นคนออกปากเองว่าจะทำแท้ๆ แล้วทำไมถึงได้ไม่ทำเสียที เอาแต่ปลุกอารมณ์เขาไม่หยุดอยู่นั่นล่ะ
ถึงจะคิดแบบนั้น แต่จะขืนหนีก็เสียดายเป็นที่สุด และเขาก็รู้ดีว่าเข้ามาอยู่ในอุ้งมือมารขนาดนี้แล้ว จะหลบลี้หนีไปยังไงก็ไม่ได้แน่ แค่เผลอถอยตามสัญชาตญาณ เด็กหนุ่มก็จับรั้งไว้เหมือนกลัวเขาจะหนีแล้ว
ร่างกายของหนุ่มใหญ่กระตุกวาบเมื่อโดนนิ้วเรียวชอนไชเข้ามาภายในร่างกาย แรงหมุนของนิ้วและแรงดูดดุนทำเอาเขาจะคลั่งตายให้ได้ทุกขณะ และเพราะเสร็จไปถึงสองที เขาก็ชักเริ่มจะหมดแรงต่อต้าน ปล่อยให้อีกฝ่ายทำตามใจชอบ
“อือ…” วัฒน์ได้แต่ปล่อยเสียงครางออกมาอย่างจำยอม ราวกับมันจะช่วยให้ความรู้สึกบ้าคลั่งที่แล่นไปทั่วร่างทุเลาลงได้ “อื๊อ…”
นิ้วที่สอดเพิ่มเริ่มขยับไหวรุนแรงขึ้น เนพยายามสอดใส่และหมุนนิ้วไปมาคล้ายกับกำลังจะหาบางอย่าง และทันทีที่ร่างตรงหน้ากระตุกวาบ เขาก็หยุดทันที
“ดะ…เดี๋ยวสิ…ตรงนั้นมัน…”
พูดได้เพียงแค่นั้น ก็ได้แต่ร้องครางออกมาสุดเสียง นิ้วเรียวเข้ากระแทกตรงจุดเดิมซ้ำไปมา จนอารมณ์ที่ดับไปไม่นานเริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง วัฒน์ได้แต่กัดมือตัวเองแน่น อีกมือก็กำผ้าปูเตียงจนแทบจะกระชากออกมา สะโพกยกรับกับนิ้วที่รุกล้ำเข้ามาอย่างลืมตัว ในตอนนี้เขาเลิกที่จะสนใจทุกอย่าง ไม่สนแล้วว่าอีกฝ่ายจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร หรือตัวเองจะหมดแรงตายหรือเปล่า
ไม่สนแม้กระทั่งว่าคนที่กำลังปลุกปั่นทำให้ตัวเองบ้าคลั่งเจียนตายจะเป็นศัตรูของตัวเองก็ตาม
musddmp 