“…อย่าดูดที่คอนะ ขอร้องเลย”
เนชะงักก่อนจะนึกถึงคดีเก่า
“ถ้าตรงนี้ละครับ”
วัฒน์สะดุ้งนิดหน่อยเมื่อโดนลิ้นอุ่นลากไปมาตรงแถวกระดูกไหปลาร้าและแถวโคนคอ ทำเอาเผลอหอบเสียงแรง
“…ดะ…ได้มั้ง…ก็อย่าให้มันเห็นง่ายๆก็พอ…”
สิ้นคำ หนุ่มใหญ่ก็ต้องสะดุ้งหนักกว่าเดิมเพราะโดดจูบดูดดุนเสียเต็มแรง เสียงลมหายใจถี่รัวดังหวังระบายอารมณ์ที่ก่อตัวขึ้นภายในไม่ให้ระเบิดออกมาในทีเดียว อย่างน้อยมันก็ช่วยให้เขาไม่ต้องร้องครางด้วยเสียงน่าอายๆออกมาได้
วัฒน์ตั้งท่าจะเอ่ยร้องห้ามเพราะกลัวอีกฝ่ายจะลืมสัญญาเมื่อครู่จนขึ้นมาถึงจุดที่ไม่ควรมา แต่ความรู้สึกวาบหวานที่แล่นพล่านทำเอานึกเสียดายหากจะต้องหยุดไว้แต่เพียงเท่านี้
และก็โชคดีที่เนไม่ได้ล่วงล้ำไปยังอาณาเขตต้องห้ามตามที่วัฒน์สั่งแต่อย่างใด แม้เจ้าเด็กบ้านั่นจะทำเอาเขาหายใจไม่ทันก็ตาม
“เดี๋ยว”
พอเด็กหนุ่มผละออกมาปลดกระดุมเสื้อของตัวเอง วัฒน์ก็เอ่ยรั้งขึ้น ทำเอาเนเผลอนิ่วหน้าออกมา
“วันนี้…นายจะทำด้วยใช่ไหม”
คำถามนั้นทำเอาคนฟังทำหน้าไม่ถูก
“กะ…ก็ทำสิครับ ถามอะไรแบบนั้นล่ะ”
“ก็ครั้งก่อนนายยังไม่ยอมทำเลยนี่หว่า แถมตั้งสองครั้งด้วย ฉันก็ต้องกลัวว่านายจะไม่ทำอีกสิ…ก็เราทำสัญญากันเพื่อนายใช่ไหมละ มาทำให้แต่ฉันคนเดียวแล้วมะ…มันไม่สบายใจน่ะ”
ไม่สบายใจจริงๆนะเฟ้ย ไม่ได้ท้วงเพราะอยากให้แกมาทำฉันหรอกนะ…เออ ก็อยาก แต่ไม่ใช่หัวข้อหลักไง
เนอ้าปากค้าง ก่อนจะหน้าขึ้นสีหนัก
“คราวนี้ทำแน่ๆครับ” เด็กหนุ่มตอบเสียงค่อย แล้วก้มลงมองกระดุมเสื้อของวัฒน์ด้วยความอาย
“ฉันไม่เชื่อ”
คำตอบทำเอาคนฟังถึงกับเงยหน้ามองอย่างลืมตัว
“ละ…แล้วจะให้ผมทำยังไงละครับ”
“ก็ทำเลยไง”
จากที่กำลังงงๆ ถึงกับเบิกตามองจนแทบถลน
“กะ…ก็คราวก่อนนายก็พูดงี้ แต่สุดท้ายก็ไม่ทำ…แถมตั้งสองครั้งแล้ว จะให้ฉันเชื่อคำพูดลอยๆของนายได้ไง” วัฒน์ตอบเสียงสั่น ใบหน้าแดงไม่แพ้กับคนฟัง “เพราะงั้นก็ทำซะเลยสิ ไม่ต้องมาเสียเวลาโน่นนี่แล้ว”
“แต่ว่าคุณ…”
“ยังไงนายก็ไม่ได้กะจะหยุดแค่รอบเดียวอยู่แล้วนี่ ฉันจะกลัวนายปล่อยให้อารมณ์ค้างทำไม”
แม้น้ำเสียงจะคล้ายเหมือนกำลังดูแคลน น่าแปลกที่ทำให้เนรู้สึกดีใจมากกว่า เพราะนั่นหมายความว่าอีกฝ่ายโอเคถ้าเขาจะทำมากกว่าหนึ่งน่ะสิ
“กะ…ก็ได้ครับ” เด็กหนุ่มรับคำก่อนจะรีบเตรียมการทันที “เอ่อ…ขออนุญาตถอดนะครับ”
โอ๊ย จะถามทำไมวะเนี่ย!! ทีเมื่อก่อนล่ะถอดเอาๆไม่เคยถามความสมัครใจกันซักคำ แถมพอแย้งมันยังจะเอาเข็มขัดมัดตูอีก อย่ามาอยู่ๆมีมารยาทกับตูเอาตอนนี้จะได้ไหมเนี่ย แค่นี้ฉันก็รู้สึกผิดกับแกจะแย่อยู่แล้วนะโว้ย!!
“กะ…ก็ถอดซะสิ” หนุ่มใหญ่ละล่ำละลักบอก คนยิ่งอายๆ เจอแบบนี้ยิ่งอายหนักกว่าเดิม
เนพยักหน้าก่อนจะรีบทำตามอย่างรวดเร็ว ซึ่งก็เร็วผิดกับท่าทีลุกลี้ลุกลนเหมือนคนทำอะไรไม่ถูก ยังไม่ทันได้หายใจเข้าสุดปอด ป้อมปราการก็โดนปลดจนหมดสิ้นแล้ว
“มองอะไร” วัฒน์เอ่ยถามเมื่อเห็นเด็กหนุ่มเอาแต่จ้องมองส่วนล่างของตนไม่วางตา “มีอะไรผิดปกติหรือไง…ก็นายปะ…ปลุกอารมณ์ฉัน มันก็ต้องตั้งขึ้นสิวะ”
“กะ…ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนี่ครับ” เนตอบกลับตะกุกตะกักไม่แพ้กัน “งะ…งั้นขอใส่เลยละกันนะครับ”
ฉันจะเริ่มไม่อยากทำเพราะแกเอาแต่ขออนุญาตนี่แหละ ไอ้เด็กบ้านี่ ถ้าแกอายแกจะมาถามให้อายเองทำไมวะ ฉันเองก็อายเหมือนกันนะโว้ย
“ทำเหมือนที่เคยๆทำเถอะ ไม่ต้องถามโน่นนี่หรอก” แต่เพราะไม่อยากจะขึ้นเสียงให้เสียอารมณ์กัน เลยได้แต่บอกอ้อมๆไปแทน และดูท่าทางคนฟังเองก็จะรู้ตัวเช่นกัน
“อ๊ะ…” เสียงทุ้มดังขึ้นเมื่อโดนนิ้วเรียวที่ชุ่มด้วยสารหล่อลื่นไหลเข้ามาภายใน ซึ่งแลดูอีกฝ่ายจะรีบอย่างที่ตนว่า ถึงได้เข้ามาเสียเร็วจนไม่ปล่อยให้เขาได้ทำใจ แถมยังควานไปควานมาจนเขาเตลิดไปหมด “อึก…อื๊อ”
เนอ้าปากหมายจะถาม แต่ก็หยุดปากไว้เพราะกลัวจะโดนค้อนมองเหมือนเมื่อครู่อีก ในเมื่ออีกฝ่ายบอกให้ทำเหมือนที่เคยทำ เขาเลยจัดการต่อโดยไม่สนเสียงร้องครวญครางและท่าทีคล้ายจะเป็นจะตายของอีกฝ่าย เพราะคิดว่าถ้าวัฒน์ไม่ยอมจริงๆ เดี๋ยวก็เอ่ยห้ามเขาเอง
พอทุกอย่างพร้อม เด็กหนุ่มก็จัดการทำตามที่อีกฝ่ายต้องการทันที!
“เป็นอะไร…”
วัฒน์มองเจ้าเด็กที่รุกเข้ามา แต่ยังไม่ทันจะเข้ามาถึงกลางลำก็ดันถอยกลับแล้วหนีไปนั่งหันหลังให้อยู่ที่ปลายเตียงด้วยความเร็วสูง
“…อ๋อ พอดีถุงยางมันขาดน่ะครับ”
วัฒน์ถึงกับนิ่วหน้า ก็ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรเลย ทำไมถึงได้ขาดเสียล่ะ
แต่ถึงจะสงสัยก็ไม่ได้ถามอะไรนอกจากพยักหน้าให้แล้วรออีกฝ่ายเงียบๆแทน…ซึ่งนั่นทำให้เนรู้สึกโล่งใจเป็นที่สุด
ก็จะให้บอกได้ยังไงล่ะว่ายังไม่ทันได้เข้าสุดลำก็เสร็จไปซะแล้วเนี่ย!
เนก็ไม่ได้แปลกใจนัก เพราะนี่ก็นานมากแล้วที่ตนไม่ได้ปลดปล่อย แถมเพราะท่าทีที่เปลี่ยนไปของวัฒน์ก็ทำเอาเขาตื่นเต้นเสียจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้ อะไรๆถึงเลยเถิดไปเสียจนห้ามไม่อยู่แบบนี้
เด็กหนุ่มพยายามปลุกปล้ำตัวเองอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากเสียเวลา และไม่อยากจะให้วัฒน์รู้ว่าตนเองเสร็จตั้งแต่ยังไม่เริ่มแบบนี้
“เอ่อ ขอโทษนะครับ…” เสียเวลาไปร่วมห้านาทีกว่าจะกลับมาเดินเครื่องต่อได้
แม้จะสงสัยว่ากับไอ้แค่ใส่ถุงยางใหม่ทำไมถึงได้ใช้เวลานานนัก แต่เห็นเจ้าเด็กบ้านั่นหันมาหาด้วยใบหน้าเอียงอายนั่นแล้ว ก็ได้แต่กลืนคำถามลงคอแล้วพยักหน้าให้แทน
“อึก…” เสียงทุ้มต่ำครางออกมาเมื่ออีกฝ่ายเคลื่อนเข้ามาด้านในจนสุดตัวทันที และเริ่มขยับเข้าออกแบบไม่ถามไถ่อะไรอีก “อื๊อ”
แม้ความเสียวซ่านที่แล่นปลาบจะทำเอาแทบคลั่ง แต่หนุ่มใหญ่ก็ไม่ได้ร้องห้ามหรือประท้วงใส่อีกฝ่ายแต่อย่างใด เขาเพียงแค่กำผ้าปูเตียงเพื่อระบายอารมณ์ที่พลุ่งพล่านภายในกายแทน
“อ๊ะ”
เพียงไม่นาน อารมณ์ที่สุมอยู่ในกายก็ทะลักออกมา เสียงครางต่ำดังลอดออกมาอย่างอดรนทนไม่ไหว ร่างกายกระถดหนีและดันร่างของอีกฝ่ายตามสัญชาตญาณ แต่โดนเด็กหนุ่มขืนบังคับจับตัวเอาไว้ และยังคงขยับตัวไม่หยุด
“ฮะ…ฮื้อ…อึก” เสียงครางสลับกับเสียงหอบกระเส่าดังเร่าๆ มือทั้งสองที่พยายามดันเนออกเริ่มกำขยำเนื้อและจิกลงบนแขนขาวของเด็กหนุ่มจนเป็นรอยแดง
เนกระตุก เล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้หยุดแต่อย่างใด เขามองคนที่นอนอยู่ด้านล่างที่ทำท่าจะเป็นจะตาย แต่สุดท้ายกลับไม่เอ่ยห้ามปรามหรือร้องโวยวายสักแอะ ทำเอาอดแปลกใจไม่ได้
ทั้งยังมองกลับมาด้วยสายตาดูเว้าวอนออดอ้อนเสียจนเด็กหนุ่มถึงกับร้อนไปหมด
“อ๊ะ”
วัฒน์สะดุ้งเมื่อเด็กหนุ่มโน้มหน้าเข้าลงพรมจูบเข้าที่ซอกคอ และยังคงรักษาสัญญาก่อนหน้าเสียเป็นอย่างดี…
“อ๊ะ…อื๊อ!!”
แต่ความรุนแรงนี่แทบจะฉีกเข้าเป็นชิ้นๆเลยทีเดียว
“อ๊า…อึก…” แม้อยากจะร้องห้ามแทบขาดใจ แต่ท้ายที่สุดกลับทำแค่ครางกระเส่าดิ้นเร่าๆอยู่ในอ้อมแขนของเด็กหนุ่ม ปล่อยให้อารมณ์เปิดเปิงเสียจนคุมไม่อยู่แทน เพราะถึงจะแข็งขืนไป อีกฝ่ายก็สามารถควบคุมตนเอาไว้ได้อยู่แล้ว
“…คุณวัฒน์…”
เสียงแหบพร่าของเด็กหนุ่มเอ่ยเรียกชื่ออยู่ข้างหู ก่อนจะกัดเข้าที่ไหล่ของหนุ่มใหญ่เสียเต็มแรง ในที่สุดทำนบแห่งอารมณ์ก็พังลงอีกหน หลังจากทำให้อีกฝ่ายเสร็จไปก่อนเสียสามรอบ
“ยังไหวไหมครับ”
จากที่กำลังหอบเอาแรง วัฒน์ถึงกับถลึงตาใส่อย่างลืมตัว…โอเค เขาอาจจะเสร็จนำไปหลายที แต่เจ้าเด็กบ้านี่มันก็เพิ่งครั้งเดียว(ซึ่งจริงๆก็คือสองครั้ง) จะขอต่อก็ไม่แปลก ซึ่งที่จริงเขาก็ยังพอจะต่อไหวอยู่
แต่ถ้าตอบรับง่ายๆเขาก็ไม่ได้พิสูจน์ในสิ่งที่อยากรู้น่ะสิ
“เอ่อ…ไม่ไหวแล้ว…” หนุ่มใหญ่ตอบลองเชิงไปอย่างกล้าๆกลัวๆ
“งั้นหรือครับ…ถ้าอย่างนั้นไว้วันอื่นก็ได้”
วัฒน์ถึงกับเลิกคิ้วมอง
“แล้วนายทนได้หรือ”
คราวนี้คนที่คิ้วผูกเป็นโบว์กลายเป็นเด็กหนุ่มแทน
“กะ…ก็ปล่อยออกไปแล้วนี่ครับ ทำไมจะทนไม่ได้” เขาเกือบจะหลุดปากเรื่องจำนวนครั้งที่มากกว่าหนึ่งไปแล้ว “คุณไม่ต้องกลัวว่าผมจะลักหลับคุณเพราะทนไม่ได้อะไรแบบนี้หรอก ผมปลดปล่อยแล้ว ไม่ทำแน่”
“งั้นหรือ…” ได้ยินอีกฝ่ายพูดแล้วชักเริ่มกลัวขึ้นมาตงิดๆ “…ถ้างั้นก็…พอแค่นี้นะ…”
เด็กหนุ่มพยักหน้าให้แทน
“เอ่อ…” ก่อนที่เนจะลุกไปยังห้องน้ำ วัฒน์ก็เอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงลนปนตื่นๆ “ฉัน…ถามอะไรหน่อยได้ไหม…”
“ครับ?”
“คือ…สัญญานี่เราทำเพราะนายจะได้ไม่หน้ามืดไปปล้ำใครใช่ไหม”
เนพยักหน้าที่เริ่มแดงเรื่อให้
“….ถ้าอย่างนั้นนายก็ไม่เห็นจะต้องคิดถึงเรื่องที่ว่าฉันจะเสร็จหรือไม่เสร็จเลยนี่…ใช่ไหม”
เด็กหนุ่มถึงกับอ้าปากค้าง เพราะไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะถามเรื่องที่เขาไม่ทันคิดถึงเลยสักนิด
นั่นสิ ถ้าแค่เพราะตัวเอง เราจะทำให้เขาไปทำไม…แถมไม่ใช่แค่ทำให้…แต่ยังอยากให้อีกฝ่ายรู้สึกดี เหมือนกับตัวเองอีก…ทั้งที่มันก็ไม่ได้จำเป็นแท้ๆ
ไม่สิ…
“ผมว่ามันคงน่าเกลียดมาก ถ้าผมจะเสร็จอยู่คนเดียวทั้งที่คุณต้องมาเสียเวลาให้ผม” เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงเบา “อะ…อีกอย่าง เห็นแบบนี้แต่ผมทำให้คู่นอนมีความสุขทุกคนนะครับ ไม่ว่าจะกับใครก็ตาม ไม่มีปล่อยให้อารมณ์ค้างแน่นอน!!”
ประโยคหลังพูดเสียเร็วและดังจนเกือบตะเบ็ง ทำเอาคนฟังได้แต่เลิกคิ้วมองกับพฤติกรรมประหลาดนั่น แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ได้คำตอบที่ชัดเจนพอแล้ว
นายนอนกับฉันแค่เพราะเซ็กซ์เท่านั้นจริงๆสินะ
musddmp 