เรื่องหลังจากนั้น‏

นี่ก็ผ่านมาได้ห้าเดือนกว่าแล้ว จนจะครบหนึ่งปีที่คบกัน พอมานั่งนึกถึงความหลังแล้วยังรู้สึกกระดากตัวเองไม่หายอยู่ดี

หลังจากจบเรื่องหมั้นของเอเรียสกับล็อค อาการประสาทหลอนก็ยังคงมาหาเป็นบางเวลา แน่ล่ะ ก็คุณพ่อแสนดีของพวกมันดันมาฟื้นความจำซะจนลืมไม่ลง ไม่สติแตกไปอีกหนก็ดีแค่ไหนแล้ว ยังดีที่ไม่เผลอเลือกเส้นทางชีวิตผิดอีก ไม่อย่างงั้นคงได้เป็นบ้าจริงๆแน่ แต่เพราะได้หมอนข้างสีน้ำตาลอ่อนสองคนคอยอยู่ข้างๆมาตลอด เลยทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเบาใจ จนฝันร้ายกลายเป็นเพียงความทรงจำที่ยังคงติดอยู่ในใจ

ใช่ ตอนนี้น่ะ มันดูเหมือนว่าจะหายแล้ว หายสนิทซะด้วย…

แต่ปัญหาก็คือ ไม่กล้าบอกพวกมันว่าหายนี่สิ!!!

เหตุผลแทบไม่ต้องไปควานหาให้เหนื่อยเปล่า แค่เปิดประตูมองเสื้อผ้าหน้าตาประหลาดที่แขวนเรียงรายไว้อย่างสวยงามก็เล่นเอารู้สึกอยากจะกระอักเลือด ก็ยอมรับอยู่หรอกว่าถ้าแฟนใส่ชุดที่แปลกตาออกไปมันก็กระตุ้นต่อมอารมณ์ให้พลุ่งพล่านได้ แต่ซื้อมาไว้เป็นหีบแบบนี้ มันกะจะให้ใส่ไม่ซ้ำกันสามร้อยหกสิบห้าวันเลยรึไงวะ ทั้งเครื่องแบบทางราชการหลายต่อหลายชุดที่ไม่รู้ไปสรรหามาแต่ใด ทั้งชุดประหลาดคล้ายกับพวกชุดตัวละครในการ์ตูน…

ยังๆ ยังไม่จบ พอเปิดลิ้นชักของตู้เสื้อผ้านี่ชวนหน้ามืดยิ่งกว่า อุปกรณ์เฉพาะกิจที่ไม่ควรอยู่ในที่โล่งแจ้งจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบและสวย งาม….อาจจะดูไม่สวยเพราะหน้าตาของพวกมันนี่ล่ะ…เหมือนกะว่าทำกิจไม่ติด ขัดแน่นอน

‘เผื่อนายพร้อมเมื่อไหร่ จะได้ลุยได้เต็มที่เลยไง’

คำพูดนั่นไม่ได้ชวนให้ฉันอยากหายดีเลยนะว้อย อย่างน้อยๆก็ขอท่ามาตรฐานก่อนได้มั้ย อย่าเพิ่งข้ามขั้นเล่นเต็มสตรีมแบบไม่ติดเบรกสิฟะ ไม่อย่างนั้นฉันคงได้ประสาทหลอนเพราะความหื่นกามเกินพิกัดของพวกแกแหงม

พลคิดสองจิตสองใจไม่รู้ว่าจะบอกไปเลยดีหรือเปล่า ว่าไม่เป็นไรแล้ว แต่พอเปิดตู้เสื้อผ้าทั้งของตัวเองและไอ้แฝดทีไร ใจมันก็เริ่มสั่นชักออกอาการไม่อยากหายเสียดื้อๆขึ้นมาซะงั้น

บ้าเอ๊ย ถ้าขืนบอกไปล่ะก็ คงได้เจอมาราธอนคูณสองทั้งคืนแน่ตู

แต่พวกนั้นก็อุตส่าห์อดทนไม่ทำอะไรเราอย่างที่ให้สัญญาไว้ไม่มีบิดพลิ้ว ขนาดจูบยังไม่ทำเลย (แต่ตอนนอนจะลักหลับหรือเปล่าอันนี้ก็ช่างมัน) เราเองก็ควรจะตอบแทนความจริงใจของพวกมันบ้างสิ…ขอความช่วยเหลือพวกมันเอาไว้ก็ตั้งเยอะนี่นา…

ปัญหาก็คือไอ้ตู้สยึ๋มกึ๋ยส์นี่ล่ะ เอาไงดีวะ!! นี่คิดไม่ตกมาหลายอาทิตย์แล้วนะเนี่ย

รึจะขอพวกมันตรงๆดี ว่าค่อยใช้ของเสริมทีหลัง เอาโหมดปกติให้ชินก่อนดีหว่า…แต่น้ำหน้าอย่างพวกมันต้องเล่นอะไรแผลงๆแหงม

แต่ก็ยังดีกว่าต้องมาใส่ชุดหน้าอายๆแสดงบทบ้าๆต่อหน้าพวกมันตอนนี้ล่ะฟะ!

“จริงเหรอ หายแล้วจริงอะ”

“อืม….”

พลตอบเสียงค่อยเหมือนไม่แน่ใจตัวเองเท่าไหร่ จึงยังทำให้เอเรียสกับล็อคมองอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ฉันอยากให้นายแน่ใจว่านายพร้อมจริงๆ ไม่ต้องฝืนใจทำก็ได้ ยังไงก็รอมาตั้งห้าเดือนแล้ว พวกเราไม่ใส่ใจหรอก”

ถ้าไม่เป็นไรแล้วเอ็งย้ำตรงจำนวนเดือนทำแป๊ะอะไรฟะ “ฉัน…ไม่เป็นไรจริงๆ”

“ไม่ใช่ไม่เชื่อหรอกนะ แต่ฉันกลัวว่านายจะนึกเปลี่ยนใจเอากลางคันน่ะสิ” ล็อคว่า “และพวกฉันก็มั่นใจว่าถึงตอนนั้นคงหยุดไม่อยู่แล้วล่ะ”

ขอบใจที่ทำให้ฉันอยากเปลี่ยนใจขึ้นมาจริงๆว่ะ

“ฉ…ฉันไม่เป็นไรแล้วจริงๆ ฉันพิสูจน์แล้ว ฉันไม่เป็นไรจริงๆ”

“เห…” สองเสียงสูงประสานพร้อมกันอย่างมีเลศนัย “พิสูจน์ยังไงเหรอ”

หน้าเปลี่ยนสีทันที “เรื่องนั้นน่ะ ช่างมันเหอะ เอาเป็นว่า ฉันไม่เป็นไรแล้ว หรือพวกนายไม่อยาก ถ้างั้นก็ไม่ต้องทำก็ได้”

“อ๊ะ เปล่าซักหน่อยน้า” เอเรียสบอกพร้อมกับเข้าไปคว้าร่างตรงหน้าไว้ก่อนที่จะหันหนีออกไปจากเตียงนอนห้องตน ปากเรียวกระซิบข้างหูด้วยเสียงแหบเป็นการแกล้งอีกฝ่ายอย่างหมั่นเขี้ยว “ถ้างั้น เตรียมใจเอาไว้แล้วใช่ไหม”

โอย ฟังแล้วเสียวหลังเลยว่ะ เปลี่ยนใจตอนนี้ทันมั้ยวะเนี่ย

“ฮะๆๆๆ งั้นทำได้เลยใช่มั้ย” ล็อคถามต่อ พร้อมกับทำมือยุกยิกใส่ “แต่สงสัยคงต้องพิสูจน์ก่อนล่ะเนอะ~”

มือของเด็กหนุ่มไวเสียจนพลไม่ทันร้องตะโกนที่โดนปลดกางเกงนอน ชายหนุ่มพยายามไม่ดิ้นเพราะรู้อยู่แล้วว่ายังไงแฝดพี่มันก็ไม่ยอมให้เขาขัดขวางน้องมันหรอก

“จะ…จะทำอะไรของนายน่ะ” พลถามเลิ่กลั่ก ถึงจะสมยอมแต่ทำไมถึงอยากขัดขืนก็ไม่รู้ คงเพราะพวกมันชอบส่งสายตาหื่นๆใส่นี่ล่ะ เห็นทีไรกลัวทุกที

“ก็…ไหนๆนายก็พิสูจน์ไปแล้ว พวกเราแค่อยากให้แน่ใจว่านายจะไม่เป็นไรถ้าถึงมือพวกเราไง” เอเรียสบอกข้างหูแล้วพรมจูบลงบนซอกคอคนตรงหน้า “อือ…ไม่ได้ทำแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ถ้าต้องทำจริง ฉันว่าฉันต้องห้ามตัวเองไม่ได้แน่ๆเลย”

ว่าจบก็ตรงเข้าเล้าโลมเต็มที่ราวกับอดใจไม่ไหวแล้ว มือข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในร่มผ้าด้านบน ลูบไล้ไปมาทั่วกายอยู่พักใหญ่ก่อนจะหยุดอยู่ตรงยอดอกคอยเค้นคลึงปลุกอารมณ์อีกฝ่าย

“ดะ…เดี๋ยว…นี่พวกนาย…กำลังพิสูจน์อยู่รึไง…อึก…” ฉันว่าอีหรอบนี้มันลงมือจริงแล้วนะเฟ้ย

“แน่นอน” แฝดน้องตอบกลับเต็มปากเต็มคำด้วยใบหน้าระรื่น เพ่งมองช่วงล่างของอีกฝ่ายไม่วางตา จนพลรู้สึกร้อนไปทั้งตัว ทั้งๆที่ยังไม่โดนแตะแท้ๆ แต่กลับรู้สึกเหมือนมีมือมาจับอยู่ก็ไม่ปาน พลังสายตาแห่งความหื่นของมันไม่ธรรมดาจริงๆ “แหม คิดถึงจังเลยน้า สบายดีรึเปล่า”

แกกำลังคุยกับใครวะไอ้ล็อค หน้าฉันอยู่ข้างบน ไปคุยกับน้องชายฉันทำไมฟะ มันตอบแกไม่ได้นะเฟ้ย

“ดูท่าทางจะสบายดีน้า คิดถึงกันบ้างมั้ยเนี่ย” ยัง ยัง มันไม่ฟัง ยังคงคุยเล่นกับไอ้จ้อนไม่เลิก “มามะขอจุ๊บให้หายคิดถึงที”

จูบแบบนี้ขืนใจกันเลยง่ายกว่ามั้ย

เสียงหอบกระเส่าดังเป็นจังหวะเดียวกับที่แก่นกลางถูกมือหนารูดขึ้นลง ปลายลิ้นเรียวลากไล่ตรงส่วนปลายอย่างแผ่วเบาอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะใช้ปากเข้าครอบครอง ร่างกายกระตุกหวืดขึ้นอย่างแรงเมื่ออีกฝ่ายดูดส่วนยอดอย่างแรง แม้จะพยายามกัดฟันเอาไว้แล้ว แต่ก็อดครางออกมาไม่ได้

“เป็นไงมั่ง รู้สึกอะไรไหม” คราวนี้ไม่ถามไอ้หนูฉันล่ะ ถึงพูดไม่ได้แต่มันก็คงจะบอกคำตอบให้แกได้ชัดเลย ตั้งเด่ซะขนาดนี้เนี่ย “ยังต่อได้ใช่ไหม”

“ฉัน…ไม่…ไม่ได้…อ๊ะ…บอกให้เลิกนี่….อื๊อ” ชายหนุ่มตอบกลับด้วยความลำบาก แหงล่ะ ข้างล่างมันก็ไม่หยุดรูด ข้างบนก็ไซ้คอไม่เลิก แล้วยังมีมือปลาหมึกของคนข้างหลังที่คอยลูบไล้ให้เสียวซ่านเล่นอีก ที่สำคัญคือเว้นห่างจากความลามกของพวกมันตั้งนาน มาเจอทีทำเอารับมือไม่ถูก ก็มันมาตั้งสองคนสี่มือนี่หว่า

“แน่ใจนะ” คราวนี้คนถามกลับไปถามส่วนล่างตามเดิม ใช้นิ้วลูบวนส่วนยอดหนักๆจนผู้เป็นเจ้าของร้องเสียงดังด้วยความสุขสมปนทรมาน “แบบนี้ก็ยังไม่เป็นไรนะ”

ไม่เป็นไรในแง่ไหนของแกล่ะฟะ ถึงได้คลึงไม่หยุดเนี่ย แน่ใจว่าแกห่วงสวัสดิภาพของฉันจริงๆน่ะ แล้วที่สำคัญ เงยหน้าถามฉันสิ ไม่ใช่ถามตรงนั้น ไอ้เด็กบ้า!!

คราวนี้ไม่มีแรงจะตอบ เลยพยักใบหน้าแดงก่ำให้แทน “ฉัน…จะไม่ไหวแล้ว”

“อือฮึ” เด็กหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงธรรมดา ยังคงใช้มือปลุกอารมณ์คนรักไม่เลิก แถมยังนอนคว่ำดูการกระทำของตัวเองอย่างสบายใจ ทั้งๆที่คนโดนมองกำลังจะคลั่งเจียนตาย “ให้นายเสร็จก่อนเลย”

มาแปลกแฮะ ปกติรึ แกล้งจนจะขาดใจตายทุกที

“ก็จะได้มั่นใจไงว่านายจะไม่เป็นอะไรต่อหน้าพวกฉันจริงๆ” เอเรียสตอบ “ช่วยตัวเองกับมีคนทำให้มันไม่เหมือนกันนี่เนอะ”

เออ โดยเฉพาะทำกับพวกแกนี่ล่ะ

“ฮึก…” เสียงร้องเล็กๆดังลอดออกมาพร้อมกับความอัดอั้นที่ปลดปล่อยออกมาเต็มที่ ของเหลวสีขุ่นจำนวนมากพรั่งพรูออกมาราวกับเขื่อนแตก ล็อครีดเร้นแก่นกลางอยู่อีกสองสามครั้งให้คนรักสุขสมจนสมใจ

“ท่าทางจะไม่เป็นอะไรจริงๆแฮะ” ล็อคพูดหยอกแล้วยกมือที่เปรอะไปด้วยน้ำรักให้เจ้าของดูผลงาน

“กะ…ก็เออสิ” พลตอบเสียงเขียว มันเชื่อข้างล่างมากกว่าคำจากปากตู ไอ้เด็กบ้า “งั้นฉันจะทำให้พวกนายบ้าง จะได้พิสูจน์ให้ชัดๆไปเลยไง”

เจอคำพูดชายหนุ่มแบบเต็มปากเต็มคำทำเอาทั้งสองยิ้มจนแก้มปริ พลเป็นฝ่ายหวั่นขึ้นมาตงิดๆแทน

“โอเค งั้นก็เอาเลย” ทั้งสองร้องขึ้นก่อนจะผละมานั่งตรงข้ามกับพล “ทำได้ตามใจชอบเลยนะครับ”

เชิญชวนมันก็ดูยั่วยวนดีอยู่หรอก แต่เจอทีเดียวสองคนแล้วมันลังเลว่าจะจู่โจมใครก่อนดีนี่สิ

“…อยากให้ทำอะไรก่อนล่ะ” พลถามอย่างขัดเขิน หัวยังตื๊อนึกไม่ออกว่าควรจะเริ่มจากตรงไหนและใครก่อนดี

“แล้วนายอยากทำอะไรล่ะ หืม” แฝดพี่ถามกลับเสียงระรื่น “ฉันรอความตื่นเต้นจากนายอยู่นะ”

ตื่นเต้น…ฉันรู้สึกว่ามีแค่ฉันคนเดียวที่ตื่นเต้นเท่านั้นว่ะ

“หรือพวกเราต้องแข่งกันยั่วนาย นายจะได้ตัดสินใจง่ายขึ้น” ล็อคออกความเห็น

มันไม่ช่วยเลยโว้ย ช่วยให้ฉันเลือกไม่ถูกมากกว่าเดิมน่ะสิฟะ

“ไม่ต้อง” พลร้องห้ามเมื่อเห็นเด็กตรงหน้าขยับตัว แม้ว่าตอนนี้จะยังไม่มีแผนในใจอยู่ก็ตาม เอาไงดีวะ เอาใครดีวะ เอาท่าไหนดีวะ…

“จะคิดทั้งคืนก็ได้นะ พวกเรารอได้~ ยังไงพรุ่งนี้ก็หยุดอยู่แล้ว” เอเรียสแหย่ พอเห็นพลเอาแต่หน้าแดงคิดไม่ตก

“…ครั้งสุดท้ายฉัน…ทำกับใครก่อน” ชายหนุ่มออกเสียงเบาหวิวจนแทบจะหายไปในคอ จริงๆเขาจำได้ว่าครั้งสุดท้ายคือเมื่อไหร่ แต่เพราะตอนนั้นทำไปเพราะความเมาเข้าแทรก เลยจำอะไรไม่ได้สักอย่างนอกจากผลลัพธ์ในยามเช้าเท่านั้น

“ฉัน” ล็อคตอบอย่างฉะฉาน “ต้องให้บอกอีกไหมว่านายเริ่มทำยังไงก่อนด้วย”

เกลียดตัวเองตอนเมาเหลือเกิน…แง้!!

“มะ…ไม่ต้องแล้วๆ” พลว้ากสั่ง ก่อนจะชี้หน้าไปที่เอเรียส “งั้นฉันจะเริ่มจากนายก่อนก็แล้วกัน”

คำพูดนั้นกลับทำให้เจ้าตัวยิ้มแฉ่ง “นายจะจับฉันขึงไว้บนเตียงแล้วบรรเลงเพลงรักร้อนแรง ให้ฉันทรมานกับรสจูบของนายจนแทบขาดใจใช่ไหม”

มันไปเอาคำพูดเสี่ยวระเบิดพวกนั้นมาจากสมองส่วนไหนกันวะ ช่างพูดให้ฉันเสียวตามได้จริงๆ

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า” ตอนนี้ตูไม่ได้เมา คงหื่นถึงใจพวกแกไม่ได้หรอก “งั้นจะทำล่ะนะ”

“ฉันพร้อมจะลุยมานานแล้ว” เด็กหนุ่มหัวเราะเบาๆ “เอาสิ”

ก่อนจะได้เริ่มภารกิจ พลก็ฉุกคิดได้ว่ามีสายตาอีกหนึ่งคู่กำลังนอนจ้องอยู่ด้านหลังของเอเรียส ตามันแป๋วมากเสียจนพลเกิดอาการชะงักขึ้นมาดื้อๆ…จะมาเพ่งฉันทำไมฟะเนี่ย ทำไม่ออกเฟ้ย

“จะเป็นอะไรไป แต่ก่อนทั้งทำพร้อมกัน ทั้งดูก็เคยมาแล้ว” แฝดน้องเอ่ยเสียงระรื่น “หรือจริงๆนายแค่อยากจะยึกยักให้พวกฉันทนไม่ได้มากกว่า”

“นั่นสิ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย” เอเรียสสนับสนุน “นายไม่คิดว่ามันน่าตื่นเต้นดีเหรอ”

ตรงไหน พวกแกใช้มาตรฐานอะไรมาเป็นตัววัดความตื่นเต้นวะ ฉันมั่นใจว่ามันต้องเป็นคนละตัวกับของฉันแน่ เอาเถอะ ขืนเล่นตัวอย่างนี้ต่อไปมีหวังงานไม่เดินพอดี ทิ้งความอายทั้งหมดไปซะ แล้วปล้ำมันโลด

พลเอื้อมมือไปยังใบหน้าเนียนของเด็กหนุ่มอย่างขวยเขิน แล้วโน้มตัวเข้าไปจุมพิตเบาๆแต่อ้อยอิ่งและเชื่องช้า ซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่คิดจะรุกกลับตามที่บอกแต่อย่างใด เขาจึงต้องเป็นฝ่ายเริ่มล้วงลึกเข้าหาเอง ตอนนี้เครื่องติดแล้วเลยชักไม่รู้สึกอายเท่าไหร่ เล่นงานอย่างที่ใจมันเรียกร้องมาแสนนาน พอเจอพลรุกเข้าหนักๆเอเรียสก็โต้ตอบกลับไปบ้าง มือที่เคลียอยู่ข้างแก้มก็เลื่อนเข้าไปโอบรัดหัวของอีกฝ่าย ลิ้นอุ่นร้อนของทั้งสองสลับกับรุกรับอย่างร้อนแรงตามประสาคนช่ำชอง และดูท่าต่างฝ่ายต่างจะไม่ยอมถอนตัวออกไปง่ายๆ ราวกับหลงใหลไปกับความหวานล้ำของกันและกัน และโดยไม่ต้องเรียกร้องบอกอะไรมาก คนเริ่มเกมเลื่อนอีกมือที่ยังว่างอยู่เข้าไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีเขียวอ่อนทีละเม็ด แล้วลูบไล้เรือนกายที่ไม่ได้สัมผัสมานาน มันช่างชวนโหยหาจนพลชักอยากจะโถมเข้าปล้ำเสียจริงๆ ติดแค่ไอ้เด็กบ้าที่นอนอยู่ข้างหลังมันรอคิวอยู่นี่สิ เล่นเอาดับความหื่นลงไปได้เยอะทีเดียว

“ดูสิ แค่จูบนายก็เล่นเอาฉันมีอารมณ์แล้วนะ” เอเรียสบอกพร้อมกับแสดงหลักฐานภายใต้กางเกง “ว่าไง คิดถึงกันบ้างมั้ย ทางนี้ล่ะคิดถึงจะแย่”

แกเอาอะไรคุยกับฉัน ไอ้ล็อคคนเดียวฉันก็จะบ้าตายแล้ว นี่แกยังจะเล่นด้วยอีกคนเรอะ ฉันรับรู้ถึงความหื่นกามของแกแล้ว ไม่ต้องส่ายให้ฉันดูว้อย!!

“ว่าไง คิดถึงเค้ามั้ย” เปลี่ยนสรรพนามแทนตัวมันก็ไม่ช่วยให้ไอ้หนูของแกดูน่ารักขึ้นหรอก “ไม่คิดถึงเค้าเลยเหรอ แบบนี้เค้าน้อยใจนะ”

“ช่าย น้อยใจนะเนี่ย” พอพี่พูดจบ น้องก็พูดต่อพร้อมกับลุกขึ้นมานั่งคุกเข่าอยู่ข้างพี่ชาย ท่าทางอยากจะร่วมวงด้วยเต็มแก่ล่ะ

“คะ….คิดถึง…ทั้งสองคน….นั่นล่ะ…” พลตอบพร้อมกับสบตาล็อคเป็นเชิงบอกใบ้ “ฉัน…ฉันก็คิดถึงเหมือนกัน”

พออีกฝ่ายยอมเล่นด้วยก็พากันยิ้มแฉ่ง แต่ไม่ชวนมองซักนิด

“งั้นแสดงให้ดูหน่อยสิว่าคิดถึงแค่ไหน” ล็อคอ้อนส่งตาหวานมาให้ แต่ท่าขัดกันความหวานอย่างแรง อย่างน้อยๆก็ตรงท่อนล่างที่เปลือยเปล่านี่ล่ะ ไปถอดตอนฉันจูบกับพี่แกเมื่อกี๊เรอะ ไม่รู้ตัวเลยวุ่ย

“งั้นฉันจะเป็นคนไปดูละกันว่านายคิดถึงพวกเราแค่ไหน”

พูดตรงๆว่าเอ็งจะเป็นคนเริ่มก่อนสินะเอเรียส เชิญ!! พร้อมจะลุยกันมานานแล้ว~

พลผลักให้คนตรงหน้านอนราบกับเตียงแล้วเข้าไปบรรเลงจูบให้สาแก่ใจ โดยปล่อยให้อีกคนกระทำการที่ด้านหลังตนตามใจชอบ นิ้วที่ลื่นไปด้วยเจลหล่อลื่นทำเอาพลชะงักไปนิดหน่อยทันทีที่โดนสัมผัสบั้นท้าย รับมือการโจมตีทั้งสองด้านมันใช้พลังงานหนักมิใช่น้อยเลยทีเดียว

“อือ…” เสียงครางลอดออกมาจากลำคออย่างลำบากลำบนเพราะทางออกเสียงมันก็ไม่ค่อยจะว่างเท่าไหร่

เอเรียสค่อยถอนนิ้วออกเพื่อจะเปลี่ยนสิ่งที่สอดใส่เข้าไปในร่างของอีกฝ่าย เล่นเอาพลละออกจากริมฝีปากล็อคแล้วร้องออกมาสุดเสียง

“นายไม่เป็นไรนะ” สองหนุ่มเอ่ยถามอย่างเป็นกังวล “จะให้หยุดหรือเปล่า”

พลเงียบไม่ตอบออกมาทันที สาเหตุที่ร้องเสียลั่นก็ไม่ใช่อะไร แต่เพราะไม่ได้ทำนานแล้ว พอมาลงสนามจริงทีเลยทำเอาเขาเสียวซ่านจนห้ามเสียงของตัวเองไม่ไหวต่างหาก ด้วยความที่ไม่อยากบอกความจริงเลยเงียบเพื่อนึกหาคำพูดสวยๆอยู่

“งั้นฉันออกนะ”

“ไม่นะ!” พลร้องห้ามดังยิ่งกว่าเสียงก่อนหน้า “ไม่ต้อง ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ นายทำต่อเถอะนะ…นะ…”

“แต่ว่า ถ้าไม่เป็นไรแล้วเมื่อกี๊นายร้องทำไมล่ะ” ตูร้องเพราะตูว้อนไงล่ะว้อย แต่ไม่กล้าบอกความจริงเฟ้ย อาย

“ฉัน…ไม่เป็นไรจริงๆ ทำเถอะ” พลวอนขอโดยที่ไม่ยอมบอกเหตุผล

เอเรียสนิ่งมองอีกฝ่ายอย่างไม่แน่ใจเท่าไหร่ “ถ้านายไม่เป็นไรนายจะร้องซะลั่นทำไมล่ะ

“นั่นสิ ปกตินายไม่เคยเป็นแบบนี้นี่” ล็อคว่า ดูจะเป็นห่วงจริงๆจังๆเสียด้วย

จะดีใจกับความช่างสังเกตและความเป็นห่วงของแฟนแสนรักทั้งสองนี่ดีไหมหนอ

คราวนี้พลก็ยังคงซบหน้าลงบนอกของเด็กหนุ่มแล้วเงียบเหมือนเดิม ซึ่งเอเรียสก็คิดจะเลิกอยู่แล้ว แต่เห็นล็อคมองมาแล้วยักหน้าเป็นเชิงบอกใบ้ เขายังคงนิ่งคิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะขยับตัวอีกครั้ง

“อ๊า”

เสียงอู้อี้ร้องลั่นจนทำเอาเอเรียสหยุดอีกครั้ง มือทั้งสองของพลกำผ้าปูเตียงแน่น ใบหน้ายังคงซบอยู่ที่เดิมไม่ยอมเงยขึ้นมาแต่อย่างใด เอเรียสเห็นท่าไม่ดีเลยมองน้องชายกลับ แต่ล็อคดูจะไม่ต้องการให้พี่ชายหยุดแต่อย่างใด และเขาเองก็ชักจะคาอยู่แบบนี้ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน จึงยอมดำเนินการต่อโดยไม่สนเสียงร้องของคนรัก

“อะ…อะ…อ๊า อื๊อ” พลกรีดเสียงลั่นในขณะที่เอเรียสยังไม่ผ่อนแรง แต่คราวนี้เขาเริ่มแปลกใจกว่าเก่า เพราะแรงที่บีบรัดตัวเขามันบอกให้รู้ว่าอีกฝ่ายเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“ไม่จริงน่า นี่ฉันยังไม่ถึงไหนเลยนะ” เอเรียสออกเสียงค้านด้วยความประหลาดใจและเริ่มเผยยิ้มขึ้นมาจางๆ “เพราะงี้นายถึงร้องลั่นไม่หยุดสินะ…”

“แล้วมันผิดหรือไงเล่า” พลตอบกลับโดยที่ยังไม่ยอมเงยหน้า “ก็มันไม่ได้ทำนานแล้ว…พอทำทีแล้วมัน…ฮึก…อ๊ะ….อ๊า นะ…นาย….อ๊า”

“พอรู้ความจริงแล้วมันสบายใจน่ะ” นั่น ตูว่าแล้วว่ามันต้องเป็นงี้ “งั้นขออนุญาตไม่หยุดล่ะน้า”

“อ๊ะ เดี๋ยวๆ อ๊ะ อย่าเพิ่ง…อ๊า” พลร้องห้ามเพราะตนเพิ่งเสร็จไปหมาดๆ แต่ดูท่าทางอีกฝ่ายจะเบรกแตกเสียแล้ว เขาจึงต้องกรีดร้องระบายความทรมานที่ผสมไปด้วยความสุขและความเสียว และยังคงถาโถมใส่อย่างไม่หยุดหย่อน มือที่คอยกำผ้าปูเตียงเปลี่ยนเป้าหมายมาจิกแขนล็อคจนแน่นแทนราวกับหวังว่ามันจะทำให้เอเรียสหยุดเสียได้

“ซาดิสม์ขึ้นเยอะเลยนะ” ล็อคแซวแก้เจ็บ ท่าทางเล็บคงเข้าเนื้อไปแล้ว

พลไม่คิดจะตอบกลับแต่อย่างใด เขาร้องสลับกับหอบระรัวอยู่บนแผงอกของอีกฝ่าย เขาเริ่มโหยหาความอิ่มเอมที่ได้รับไปเมื่อครู่ขึ้นมาอีกเสียแล้ว และมันก็ก่อตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็วเสียด้วย ชายหนุ่มพยายามสกัดกั้นอารมณ์ที่เอ่อล้นเอาไว้ก่อน เพื่อรอเวลาที่เอเรียสจะพร้อมขึ้นฝั่ง ขืนไปก่อนอีกได้ขาดใจตายแน่ๆคราวนี้

เมื่อรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่คุกรุ่นอยู่ภายในร่าง พลก็ปล่อยอารมณ์ของตนไหลไปกับความต้องการของตัวเอง เพียงแค่ชั่วครู่เขาก็ร้องครางออกมาอย่างสุขสม มือที่กำแน่นอยู่นานก็ผ่อนลงอย่างหมดแรง

“ไม่เป็นไรนะ” เอเรียสเอ่ยถามขึ้นอย่างเป็นห่วงหลังจากเสร็จกิจเรียบร้อย

เขาพยักหน้าแทน ยังคงหอบไม่หาย

“ฉันไม่เป็นไร…” หลังจากฟื้นกำลังมาได้นิดหน่อยก็ตอบออกมา เขาปรือตาแล้วค่อยๆลุกขึ้นมามองเจ้าเด็กหนุ่มที่นอนยิ้มให้อยู่ด้านล่าง ที่แขนทั้งสองของล็อคมีรอบเล็บแดงๆคล้ายกับเลือดจะซิบออกมาเสียด้วย “ขอโทษนะ ฉันห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า แค่นี้เอง” แฝดน้องตอบด้วยน้ำเสียงรื่นเริง “จะต่อเลยไหม”

ทนไม่ไหวแล้วล่ะสิ ฉันรู้สึกได้จากผิวสัมผัสที่ถูไถอยู่ตรงท้องฉันแล้วเฟ้ย

“อืม ต่อเลย” แต่เขาเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ทั้งๆที่เรียบร้อยไปทั้งสองทีแล้วแท้ๆ แต่ร่างกายมันกลับเรียกร้องออกมาอย่างไม่เห็นใจเจ้าของกันแม้แต่น้อย “ตอนนี้เลย”

นานๆทีจะตอบถูกใจแบบนี้โดยไม่ต้องแกล้งหรือร้องขอนะเนี่ย

“เอ…แล้วเดี๋ยวจะเอาอีกหรือเปล่า” เอเรียสหยอกเพราะยังอยากต่อ และคำตอบก็ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่า

“พวกนายหมดแรงเมื่อไหร่ก็ค่อยเลิกสิ…”

ตอบด้วยใบหน้าแดงระเรื่อแบบนั้น คงได้โดนปล้ำสมใจอยากแน่